Kaunerberg 15 april 2019

Maandag

Vandaag zijn de Wandelpraatjes 8 jaar getrouwd. En wat ons betreft gaan er daar nog heel veel bij komen. Vandaag staat er een wandeling bij Ladis op het programma. Ladis ligt op 1200 m en de geplande 5 km wandeling zal niet ver boven de 1300 m uitgaan. Takkie Wandelpraat is er weer vroeg bij. Ze hoort waarschijnlijk Helene en Gottfried die om 6:00 uur wakker zijn en denkt dan dat dat de baasjes zijn. Maar die liggen nog op één oor… Om 6:30 uur kleedt mijnheer Wandelpraat zich aan en maakt een ommetje met de ongeduldig geworden Takkie. Helene hangt juist de dekbedden te luchten. Het is nog mistig buiten maar het gras is vandaag niet wit. We ontbijten en zijn al om 9:15 op weg.

In Ladis aangekomen is het zoeken naar een parkeerplek die we uiteindelijk vinden bij de gondellift naar Fiss. Boven Ladis toornt Burg Laudeck, een middeleeuwse burcht uit 1249 gebouwd op de plaats waar ooit een Romeinse wachttoren stond ter verdediging van de Via Claudia Augusta die hier in grote lijnen het dal van de Inn volgt.
Na de lunchboodschappen bij de plaatselijke super lopen we in noordelijke richting het dorp uit en zien in de verte de eerste blauwe gaten in de bewolking. Het is nog knap koud. De weg loopt mooi door het bos. Takkie Wandelpraat maakt kennis met een woest ogende herder en is eerst wat onder de indruk maar na wat heen en weer gesnuffel zijn ze maatjes. We zijn al over de helft en de zon breekt nu door.

Ons hondje loopt prima mee en het is zo lekker dat we de wandeling een stuk uitbreiden. Via een prachtig bospad met steeds meer plakken sneeuw lopen we weer zuidelijk richting Fiss, onderweg getrakteerd door mooie vergezichten.

De horeca is in deze tijd van het jaar gesloten en we zijn aangewezen op de vanochtend gekochte broodjes met smakeloze kaas. Takkie gaat in de rugzak en de Wandelpraatjes ploegen zich door de soms dikke laag sneeuw.

Op het zuidelijkste punt van de route hebben we mooi zicht op de skipiste waar een enkele skiër zich door de papsneeuw ploegt. Behalve de opgespoten sneeuw op de piste ligt er verder nog maar weinig. En zo komen we na bijna 10 km weer terug bij de auto aan de voet van de gondelbaan.
Op de terugweg gaan we langs de SPAR voor de boodschappen en drinken er ook een kop koffie met een chocolade muffin.