Om ons voor te bereiden op het huwelijk van de Wandelpraatjes over twee weken (en om vrijgezellenfeesten te ontlopen) trekken we erop uit. Terschelling is het reisdoel en in het bijzonder De Walvisvaarder in Lies. De middagboot van drie uur brengt ons op vrijdag van Harlingen naar het eiland. De wadden zijn voor ons een favoriete bestemming. Op het moment dat de boot de haven verlaat begint het gevoel van vrijheid en genieten! We hebben al onze spullen in een klein rugzakje. Gewandeld hebben we op de wadden nog niet eerder gedaan. Zaterdag 2 april 2011
Na het ontbijt gaan de trouwe stappers aan en omdat verdwalen op het eiland uitgesloten is lopen we op gevoel de duinen in. Het weer is prachtig en warm voor de tijd van het jaar. De natuur is enorm divers. Bossen, heide, duin, strand en zee en we zien zoveel meer dan dat we ooit op de fiets hebben gezien.
We lopen dwars door de duinen naar het noorderstrand waar we even bovenop de duinen van de zon genieten.
Terschelling staat bekend om de Cranberries. Op de terugweg bij Formerum komen we langs de Cranberrylekkernijmakerij (scrabble!). Natuurlijk hebben ze door de tijd heen alle gelegenheid gehad om hier lekker dingen mee te maken. Hier vindt u enkele basisrecepten.
We zijn wat te vroeg weer bij het hotel. Daarom doen we nog een extra rondje over de hei en luieren heerlijk in een duinpan.
Zondag 3 april 2011
Vandaag gaan we op tijd op pad want we willen de boot van vijf uur halen. Lies ligt halverwege Terschelling en het plan is om de toeristische route te nemen. Via het Formerum bos komen we op de Landumer heide. In dit natuurreservaat groeien heideplanten die wel 200 jaar oud kunnen zijn en sommige delen zijn van 15 maart tot 15 augustus beschermd broedgebied.
Van hieruit lopen we de duinen in en komen geen mens tegen. Vreemd want dit lijken toch de mooiste plekjes van het eiland! Als we de duinen uitkomen en bij het fietspad zijn begrijpen we waarom:
Bij het West Cord hotel aan de Badweg drinken we wat en we vervolgen ons pad over het strand. Na twee en een halve kilometer zijn we weer toe aan een nieuw uitzicht en klimmen de duinen over richting West Terschelling. Ook dit is weer een verrassend mooi stukje natuur.
En zo bereiken we ruim op tijd West Terschelling met zijn karakteristieke Brandaris en tevens eindstation van een heerlijk weekeinde!
Wat een heerlijk eiland is het toch, heimwee.
Ik hou ook van de eilanden met voorkeur voor Ameland.Prachtige foto’s van jullie wandeling.
Ja heerlijk, ons favoriet is Vlieland, maar Ameland en Terschelling zijn ook erg fijn te bezoeken!