Er is prachtig zonnig zomerweer voorspeld voor het weekeinde waarin de Wandelpraatjes het Pieterpad avontuur voortzetten met de etappes Hardenberg – Coevorden – Sleen. Na de Sallandse heuvelrug vorige week komen we nu op een vlakker deel waarvan men zegt dat dit de minder mooie etappes van het Pieterpad zijn. Stilgezeten hebben we de afgelopen week overigens allerminst! De keuken is gedemonteerd en ligt in losse plankjes achter in de auto.
Met de auto vol keuken gaan we op pad…
In Klazienaveen wordt deze over gespoten. Nog voor acht uur zijn we onderweg en om precies 10 uur lossen we de spullen bij Jarmo. Naar Coevorden is het dan maar een klein eindje, al zou je dat niet zeggen als we vertellen dat we zelfs langs De Krim komen (ter geruststelling: Geen Rus te bekennen). We laten de auto achter in Coevorden en treinen verder naar Hardenberg waar we vorige week nog kletsnat op het perron stonden te wachten.
Hardenberg heeft een gezellig centrum met een Jumbo die ons voorziet in lunch en snacks voor onderweg. Rond het middaguur zijn we dan eindelijk op pad. De zon brandt aardig door de sluierbewolking maar door de frisse wind is het ondanks de 27 graden niet benauwd en prima wandel weer. Desalnietemin smeren de Wandelpraatjes zich goed in met factor 30.
Vlakbij De Krim maar geen Rus te zien…
Mijnheer Wandelpraat aan de Mommeriete Speciaal Weizen
Het eerste deel van de tocht tot Gramsbergen slingert nog wat langs de drukke N34. Na de pauze bij Mommeriete stelt mijnheer Wandelpraat een alternatieve route voor langs de Vecht. Wellicht wat beneveld door het Mommeriete Speciaal Weizen, gebrouwen in Gramsbergen, slaan we te vroeg rechts af. Na 300m slootkant ontdekken we dat dit niet de Vecht is en keren met een rondje op onze schreden terug. Het “niet Pieterpad”-pad langs de Vecht blijkt zeer de moeite waard.
Deze sloot is dus niet de Vecht
Maar dit is wél de Vecht. Hierlangs loopt het Vechtdal pad
Voor we echter in Coevorden zijn moeten we nog zeker 5 Kilometer slootkant trotseren waarbij we de grens van Overijssel naar Drenthe passeren. De vijfde provincie die we gaan doorkruisen. Onderweg zien we in de verte al de contouren van de Drenthse Poort verschijnen. Dit kunstwerk is van de Amsterdamse beeldhouwer Rob Schreefel en staat sinds april 2005 aan het Pieterpad en weegt maar liefst 33 ton.
Moe, maar voldaan lopen we om half 5 Coevorden binnen.
Kunstwerk “De Drentse Poort” aan de rand van Coevorden.
De wandeling was inderdaad vlak maar viel zeker niet tegen. Na de verkwikkende douche bij het Best Western hotel Talens, ons onderkomen voor vannacht, halen we vast ontbijt voor morgen. Daarna eten we bij Restaurant Miracle; niet miraculeus maar prima voor de prijs. Verder kunnen we stellen dat het centrum van Coevorden “het niet echt heeft”. De kaart deed een knus vestingstadje vermoeden maar er staat nauwelijks nog iets uit de rijke historie overeind. Ons plan om een gezellig terrasje te pikken laten we daarom varen. En gaan de Wandelpraatjes op tijd naar bed om morgen fit weer aan de start te kunnen verschijnen.
Track Hardenberg – Coevorden
Wandelpraat 
Mooie wandeling maar is dat kunstwerk te vertrouwen om er onder te gaan staan?Wat ik ook las dat je je keuken kan laten herspuiten..dat doen ze bij ons niet maar vind ik zeker heel tof en veel natuurvriendelijker dan een nieuwe te kopen.
Haha, ja het zier er wel wankel uit hè. Maar het kunstwerk was gemaakt van ijzeren spieën waar de stenen op stonden.. al ware het grote kralen. 😉
De kastjes overspuiten is ook een heel stuk goedkoper dan een nieuwe keuken.
Het resultaat is prachtig geworden.