Praag

Zondag 19 maart 2017

Ieder jaar gaan de Wandelpraatjes op stedentrip. Dat hoeft niet ver weg te zijn, binnen Europa is er nog genoeg te zien. Dit jaar is het reisdoel Praag, daar zijn we nog nooit geweest en horen van collega’s enthousiaste verhalen. We vertrekken op zondag 19 maart, de verjaardag van mevrouw Wandelpraat.

Een grondige voorbereiding is er dit keer bij ingeschoten. De badkamer renovatie heeft alle vrije tijd opgeëist. We weten eigenlijk alleen dat het eten er niet duur schijnt te zijn en dat er niet in Euro’s wordt betaald, maar in Koruna’s waarvan we de waarde nog moeten opzoeken. Met ons tweeën hebben we een handbagage koffertje. De 3 extra t-shirts, onderbroeken, tandenborstel en een warme trui zijn snel ingepakt en lieve vrienden die op de verjaardagsbrunch van mevrouw Wandelpraat waren uitgenodigd brengen ons naar Eindhoven Airport.

We lopen gelijk door om onze euro`s in te wisselen tegen Koruna’s [tip: gewoon pinnen in Praag is echt veel goedkoper] en kopen we nog wat tijdschriften om in het vliegtuig te lezen en zonder al te veel moeite zijn we ingecheckt en door de controlepoortjes. We doden de tijd die we te vroeg zijn in de tax free shops en ook het inchecken in het vliegtuig gaat voorspoedig.

De vlucht gaat zo snel dat we aan de tijdschriften nauwelijks toekomen want nog geen uur later landen we op Vaclav Havel Airport en met een shuttle bus laten we ons naar de tramhalte brengen. Deze tram zal ons naar het hotel brengen waar we de sleutel van ons appartement op kunnen halen.

Het openbaar vervoer in Praag kost bijna niets en met het kaartje wat 1,5 uur geldig is voor al het openbaar vervoer stappen we uit op de Narodny, de hoofdstraat van het oude centrum  of zoals de Pragenaars zeggen Stare Mesto. We lopen een paar straatjes door en lopen de Jilska in en we zijn bij ons appartementje, nou appartementje! Zeg maar gerust appartement! 100m2 staat deze vier dagen tot onze beschikking en de ligging op 200m van de markt is perfect te noemen. Mijnheer Wandelpraat vind op Tripadvisor een restaurant in de buurt: U Tří zlatých lvů, ofwel: “Drie gouden leeuwen”. Ondanks de overwegend positieve internet beoordelingen komen we maar moeilijk door het halve varken en de droge kipfilet. Geen succes zeg maar. Morgen beter!

Maandag 20 maart 2017

Een nieuwe stad verkennen doen we het liefst per fiets. Niet dat we thuis van die fietsers zijn, maar in den vreemde laten we zien dat we Nederlanders zijn. Maar bovenal is het handig om zo de hoogtepunten te verkennen om later nog een keer terug te gaan. Zo ook in Praag. Om 10:00 start de tour dus hebben we nog ruim de tijd voor een ontbijt bij Bageterie Boulevard en een wandelingetje naar Kralodvorska 5 waar de fietstour begint. Onder deskundige leiding van de Nederlandse gids Nancy rijden we naar het Staroměstské náměstí (Het oude stadhuisplein) en via de Joodse wijk naar de Moldau die Praag in tweeën splitst. Over de Mánesův Most (brug) komen we in Malá Strana, een van de oudste wijken van Praag. Bij het Franz Kafka museum lachen we om de beelden van plassende mannen van David Černý, een kunstenaar die met zijn bizarre kunst graag provoceert. Er is zoveel te zien dat mijnheer Wandelpraat wil fietsen en foto’s maken tegelijk. Een ongelukkige keuze want als hij af remt blokkeert pardoes het voorwiel en wordt mijnheer Wandelpraat, met fototoestel nog in de aanslag, gelanceerd. Beiden belanden op de kasseien. De eerste brengt het er met wat schrammen en blauwe plekken vanaf, de tweede is onherstelbaar kaputt. De rest van de foto’s zullen met de telefoons moeten worden gemaakt.

In de middag lopen de Wandelpraatjes richting de Joodse wijk om daar de Joodse begraafplaats van dichterbij te bekijken. Het kaartje geeft toegang tot 4 synagogen en de Joodse begraafplaats. Een indrukwekkend bezoek. De Pinkas synagoge waar de muren letterlijk vol staan met een duizelingwekkend aantal namen van de in de tweede wereldoorlog omgekomen Praagse joden en de oudste joodse begraafplaats van Europa waar de overledenen noodgedwongen in 12 lagen begraven liggen.

Dan is het tijd voor een borrel. We landen bij het bekendste café van Praag: Kavárna Slavia. Dit café uit 1884 met prachtig uitzicht op de burcht en de Moldau ademt een jaren 60 sfeer met obers in 3-delig zwart en – tot onze verbazing – sigaretten paffende bezoekers. Een paar wijntjes, prosecco’s en een borrelhapje verder rekenen we omgerekend tien euro af. Mijnheer Wandelpraat neemt ditmaal geen risico op wéér een varkensknie en kiest voor voor Tsjechische begrippen duur en hoog op Tripadvisor genoteerde Italiaan, il Palazzo. De bistro op de begane grond laten we voor wat het is en we dalen af in de gezellig ingerichte kelder. We zijn de enige gasten. Tot twee keer toe komen er andere gasten die na het bestuderen van de kaart weer rechtsomkeert maken, geschrokken van de prijzen of het menu; we zullen het nooit weten. Wij vieren alsnog in stijl de 54e verjaardag van mevrouw Wandelpraat.

Dinsdag 21 maart 2017

Vanochtend gaan we de Burcht bezoeken. De tram brengt ons tot vlak bij de ingang waar aansluiten in de rij om gefouilleerd te worden omdat hier het centrum van de Tsjechische politiek is gevestigd. Zeg maar: het “Binnenhof” van Praag. .

Zonder entree tot de kathedraal, burcht en het gouden straatje is er eigenlijk weinig te zien. Behalve het mooie uitzicht over Praag We dalen af naar Malá Strana over de Nerudova. We snoepen een Trdelnik. Een wát? horen wij u denken? Een trdelnik is een hoorntje van zoet brooddeeg wat al ronddraaiend op een open vuur wordt gebakken en daarna een laagje van suiker en walnoten krijgt. Naar keuze wordt het hoorntje gevuld met slagroom, ijs, chocopasta of vers fruit. Lekker hoor! Via de Karelsbrug belanden we – hoe kan het anders –  weer bij Kavárna Slavia. Het biertje en de ijscoupe smaken goed. Hierna lopen we weer naar de Jilska om wat uit te rusten in het appartement en dineren ’s avonds Thais bij Modrý Zub. Zo rustig als het Italiaans restaurant gisteren, zo druk is het hier. En al snel wordt duidelijk waarom. Het eten is om je vingers bij af te likken. Het toetje bewaren we voor Kavárna Slavia waar we zwichten voor alweer een heerlijke coupe ijs. We worden inmiddels vaste gasten!

Woensdag 22 maart 2017

Op deze laatste dag in Praag hebben we voor de ochtend een wandeltour door Praag op het programma staan van Sandeman. Na het ontbijtje bij Bageterie Boulevard brengen we de koffer naar een bagagekluis in het station Praha Hlavní Nádraží en zijn we keurig op tijd bij het verzamelpunt aan de Jindřišská . Een half uur te vroeg zo blijkt. Het is koud en druilerig zodat we even schuilen in het winkelcentrum. Op de grond zitten is er niet bij. Mevrouw Wandelpraat wordt door de bewaking meteen gesommeerd om weer op te staan. Om half 11 melden we ons bij onze gids David. Het principe van Sandeman is eenvoudig. De tour is gratis en na afloop geef je de gids een bedrag waarvan jij vind dat de tour waard is. David is onze gids voor vandaag. Een Amerikaan die al 8 jaar in Praag woont en gevoel voor humor heeft.  Iets voor 11 uur bereikt ons groepje van 10 toeristen het astronomisch uurwerk waar zich al zo’n 200 mensen verzameld hebben. David beloofd ons (met een knipoog) een  “life changing experience“. En dat is het. Dit 15e eeuws uurwerk laat ieder heel uur een parade van apostelen voorbij komen gevolgd door de gouden kip die driemaal met de vleugels klapt. Indrukwekkend, maar niet heus. Maar toch een must see in Praag. Gaandeweg wordt het droog en bezoeken we de bezienswaardigheden van de oude stad.

Na afloop wandelen we samen nog wat door de stad en halen dan de koffer weer op bij het station waar we een broodje kopen van onze laatste koruna’s. Tram 22 brengt ons weer richting de shuttlebus naar het vliegveld en twee uur later staan we weer in Eindhoven.

Praag heeft ons aangenaam verrast. Het is een kleurrijke stad vol goed bewaard gebleven historie en zeker nog een tweede bezoek waard.  In oktober gaat onze stedentrip naar de Portugese stad Porto en dan bereiden we ons beter voor 😉