Pieterpad Hellendoorn – Ommen

De Wandelpraatjes hebben weer een heerlijk wandelweekeinde voor de boeg. We gaan van Hellendoorn via Ommen naar Hardenberg. Na een ritje van bijna twee uur parkeren we de auto bij het station van Nijverdal. Buurtbus 594 wacht al op ons. Het tonen van de ov-chip is genoeg want het busje heeft geen ov-scanner. Als er nog 5 wandelaars zijn ingestapt gaan we op weg, ondertussen wandel ervaringen uitwisselend. Het buurtbusje komt niet langs het beginpunt van de route dus worden we gedropt bij de fabriek van Ben en Jerry’s, waarvan wij altijd dachten dat het uit Amerika kwam…
In Hellendoorn kopen we bij de bakker een broodje en een appelflap. Brandstof voor de eerste kilometers. Na Hellendoorn gaat de route eerst door de bossen over de Eelerberg, een bult van 45m.

De bossen op de Eelerberg

Daarna doorkruisen we maisvelden en weilanden tot we in Lemele bij Café annex feestzaal annex disco annex slijterij “Zaal Dijk” ons te goed doen aan een uitsmijter. Een prima voorbereiding op het mooiste deel van de wandeling die over de Lemeler berg via de Dikke Steen naar de Archemer berg (+79,9m) loopt. De hei bovenop deze stuwwal staat prachtig in bloei en ook het weer houdt zich prima.

De Heide volop in bloei

Rond de klok van vijf uur komen we aan bij B&B De Stek. Willem en Anya verwelkomen ons hartelijk en we komen lekker bij met een biertje en kopje thee. Willem reserveert ondertussen voor ons een plekje bij restaurant Ekkelenkamp. B&B De Stek is pas vanaf juni dit jaar open en vanaf de eerste dag volgeboekt. En dat begrijpen we als Anya en Willem ons de slaapplaats voor vannacht laten zien.

N.B Helaas is B&B de Stek vanaf 2017 gesloten!

Een impressie van B&B “De Stek” in Ommen

Een geweldig knusse ruimte waar het werkelijk aan niets ontbreekt! Een heerlijke box-spring, lekkere stort-douche en Nespresso, hoe luxe wil je het hebben. We voelen ons helemaal welkom als we het bordje “Welkom Wandelpraatjes” bij de ingang van de woning zien! Kunstschilder Willem benadrukt nog dat het commerciële schilderij met de koe die het toilet siert echt niet van zijn hand is. Mijnheer Wandelpraat kan zich nauwelijks beheersen om niet stiekum het werkje met “Willem ’98” te signeren..
Tegen zevenen wandelen we richting het restaurant waar we heerlijk eten. Willem heeft een tafeltje bij het raam besproken en we genieten van de zalm, brie, entrecote en biefstuk. Mevrouw Wandelpraat neemt als toetje de pannacotta, mijnheer gaat voor de scroppino. We verheugen ons al op de box -spring want wandelen en lekker tafelen is vermoeiend hoor! Met een kwartiertje zijn we weer in de B&B en niet veel later kruipen we in bed.