Le città più belle d’Italia (deel 1)

Venetië 

Het uitstapje voor vandaag wordt Verona. We zijn blij dat we niet bedacht hebben om naar het Gardameer te gaan want voor de afrit op de snelweg staat al ruim een kilometer file. Het rijdt lekker door op de snelweg richting Venetië. Dat brengt mijnheer Wandelpraat op een idee. Waarom gaan we niet gewoon naar Venetië? De stad van de liefde! Zo gezegd zo gedaan en een uurtje later parkeren we de auto in de parkeergarage en nemen de watertaxi naar het San Marco plein.

Blik op Chiesa di San Giorgio Maggiore

Oké, het is er druk, maar minder druk dan gedacht. Eenmaal van het San Marco plein af is het snel gedaan met de mensenmassa.Venetië is één van de drukst bezochte steden van Italië. De temperatuur is er heerlijk. We lopen links en rechts door de smalle steegjes, over kleine bruggetjes en pleintjes. De combinatie van een rijke historie en interessante bezienswaardigheden maken van Venetië een mooi uitstapje.

Na 4 uur kriskras Venetië nemen we de watertaxi terug naar de parkeerplaats, ditmaal over het Canal Grande dwars door de stad.

Een drukte van belang op Canal Grande

Wat een prachtige stad zo vanaf het water gezien. En je moet eenmaal in je leven Venetië gezien hebben toch?

Deze slideshow vereist JavaScript.

Na dit bezoek aan Venetië vervolgen we onze weg naar het tweede hotel op onze route: Villa Tacchi in Villata di Gazzo. Eerst blijkt mijnheer Wandelpraat de verkeerde locatie in de navigatie te hebben gezet zodat we niet bij het hotel maar ergens in de middle of nowhere stranden.We vragen aan een Italiaanse dame de weg,  helaas ze blijkt geen woord Engels te spreken. Met handen en voeten komen we een heel eind en ze is zelfs bekend met het hotel wat zes kilometer verderop blijkt te liggen. Bovendien leren we gelijk dat Tacchi niet uitgesproken wordt als Tachjie maar als Takkie. Als we eenmaal het goede adres hebben ingegeven komen we via een lange oprijlaan aan bij een statige villa. De inrichting past helemaal bij de villa en zou niet eens misstaan op een rommelmarkt. 🙂 Mevrouw Wandelpraat vind het er zelfs een beetje spookachtig.

Deze slideshow vereist JavaScript.

We hebben zin gekregen in een hapje en de receptionist beveelt pizzeria “Der Platz” in het naastgelegen dorp aan. Het is dat we weten in Italië te zijn en niet bij onze oosterburen. Het is er nog gezellig ook. Der Platz heeft wel iets weg van een  bierstube, en niet geheel onbelangrijk: de pizza’s zijn köstlich.

URBINO

Vandaag nemen de Wandelpraatjes de Autostrada richting Urbino, we zijn op tijd bij het hotel.

Blik op Montefabbri vanaf de Via del Monte

We frissen ons op en gaan dan met de auto richting het oude centrum. Het kleine heuvelachtige stadje Urbino – gelegen in de Marche, is een Renaissance stad die op 485 meter hoogte ligt. Ook  deze stad staat op de UNESCO wereld erfgoedlijst.

Urbino, de geboorteplaats van de schilder Rafaël

We struinen de kleine smalle straatjes door en klimmen naar de kathedraal van Urbino. Op een klein terrasje bestellen we een antipasti en een koud glas bier en prosecco. Het leven is goed of zoals de Italianen zeggen- La dolce Vita. En natuurlijk scoren we een lekker ijsje, Mijnheer Wandelpraat probeert een bolletje gember ijs, apart maar wel erg lekker.

San Marino

De volgende dag gaan we via een omweg door het prachtige heuvellandschap van De Marche richting San Marino. Onderweg bezoeken we het uitgestorven Frontino, prachtig gelegen op een heuvel.

Frontino

In de verte torent San Marino al hoog boven het landschap uit. Maar voor we daar zijn passeren we eerst nog San Leo. Beide steden zijn rond het jaar 300 gesticht door de monniken Leo en Marinus die aan de christenvervolging door de Romeinse keizer Diocletianus wilden ontkomen. Maar daar waar het staatje van Marinus tot op de dag van vandaag zelfstandig kon blijven en uitgroeide tot een dwergstaatje lukte dat bij Leo niet.

Onderweg passeren we San Leo

Uitzicht vanaf Citta di San Marino

San Marino is vooral bekend van het belastingvrij winkelen en heeft een mooi historisch centrum. Na Vaticaanstad en Monaco het kleinste land binnen Europa. En heeft zelfs een eigen €uro, die geliefd zijn bij muntenverzamelaars.

De eerste week van onze vakantie zit er op. In deel 2 trekken we via Rome weer naar het noorden. Wordt vervolgd!