Pieterpad Rolde -Zuidlaren

Met een tussenstop bij de plaatselijke Citroën dealer waar Mevrouw Wandelpraat haar nieuwe aankoop aan haar man móet laten zien gaan de Wandelpraatjes even na 8:00 op weg naar het hoge Noorden. Deze komende dagen ronden we het Pieterpad af waarvoor we het dorpje Bedum, 5 km te noorden van Groningen, als uitvalsbasis hebben gekozen.
Maar we beginnen met de 17 km lange etappe Rolde – Zuidlaren. Ruim twee uur na vertrek parkeren we de auto bij het station van Assen en nemen vanaf hier buslijn 21 naar Rolde. Het is behoorlijk mistig in het noorden en hopelijk trekt dat snel op. De wandeling start met een rondje om de kerk.

De kerk van Rolde

Een laatste blik op de kerk van Rolde

Via de Zuidlaarderweg bereiken we het Ballooërveld. Dit heide gebied geeft een goed beeld hoe Drenthe er vroeger voor het overgrote deel uitzag. In dienst als militair oefenterrein is dit gebied niet bebost en in zijn oorspronkelijke staat gebleven. Van de vroegere “hoofdweg” van Groningen naar Coevorden die dit gebied doorkruist zijn de sporen duidelijk te zien evenals de 5000 jaar oude grafheuvels.

 

Een van de bewoners van het Balloerveld: De Zandhagedis

Twee vroege bloeiers: de sleedoorn (Prunus spinoza) en de bosanemoon (Anemone nemorosa)

.

De zon breekt door en na een tijdje gaan de jassen en zelfs de truien uit. We genieten van weer een uniek stukje natuur. Mijnheer Wandelpraat haalt halsbrekende klim toeren uit voor “Wandelpraat’s Verrassende Wandelfoto”.

Wandelpraat’s verrassende wandelfoto vanuit een boom

.

Rond lunchtijd doen we het karakteristieke brinkdorp Gasteren aan en gaan lunchen bij pannenkoekboerderij “Brinkzicht” Geen pannenkoek maar een lekkere salade. Op het terras ontmoeten we nog een handjevol Pieterpadders die nog heel wat meer kilometers voor de boeg hebben! Even voorbij Hunebed D 10 gaan we de Gasterse heide op en worden zowaar getrakteerd op een kort maar stevig hagelbuitje.

Begin van de Gasterse heide

De paraplu paraat voor een kort hagelbuitje

Gelukkig blijft het de rest van de dag droog. Het pad volgt het Schipborgsche diep, een 10m breed stroompje. Voor Zuidlaren doorkruist het Pieterpad het terrein van Lentis, een zorginstelling voor ouderenpsychiatrie op het terrein van het voormalige Dennenoord. Vroeger heette dat een instelling voor “Geesteszieken en Zenuwlijders”. In Zuidlaren schieten we een drogisterij in voor een gelkousje om mijnheer Wandelpraat’s teen waar een blaar zit. Ook leren we nog dat Berend Botje uit het kinderliedje helemaal niet met zijn scheepje naar Amerika ging maar naar Rusland. Dat zal wel slecht gerijmd hebben.

Bus 51 brengt ons vanaf de Brink waar al 800 jaar de jaarlijkse paardenmarkt wordt gehouden, naar de auto in Assen. Het is nog bijna drie kwartier rijden naar hotel ’t Gemeentehuis in Bedum. De kamer is prima, het eten op ook,  maar de half gare zalm van Mevrouw Wandelpraat gaat toch retour keuken. “We bakken ‘m wel even op” grapt de ober nog. Gelukkig heeft het nieuwe stuk langer in de pan gelegen. Dat neemt niet weg dat wanneer we een uur later naar bed gaan mevrouw Wandelpraat buikpijn krijgt en misselijk wordt. Ze zeggen: Zalm moet zwemmen, maar niet in de toiletpot. Gelukkig lucht het op en blijft het voor de rest van de nacht rustig.

De track van vandaag