We worden veel te vroeg wakker omdat het licht wordt, maar ook van het tikken van de regen op de tent. Geen verassing want het wordt vandaag een hele natte dag. Mevrouw Wandelpraat wordt wakker met een drop kater (=mega hoofdpijn en misselijk van een overdosis drop de vorige dag). Verder hebben we goed geslapen en eigenlijk … is die safaritent wel heel luxe. Fijn ruim met een grote tafel, een keuken van alle gemakken voorzien, kortom… Zullen we hier niet gewoon de komende 2 weken in blijven zitten?
Mijnheer Wandelpraat haalt het brood bij Rens en Rachel en vraagt of we de safaritent de komende 2 weken kunnen huren. “Nee”, zegt Rens. “Het is nu droog, dus opzetten die tent van je”. Haha geintje natuurlijk. Heerlijk! Dan kunnen we wat van onze spullen uit de auto laden naar de tent brengen. Jammer van het gesleep met de kampeerspullen, maar goed. Dit is wel even fijner!
De rest van de dag lammen we wat rond tussen de buien door, genieten van het geweldige uitzicht vanuit de tent en doen aan het einde van de dag boodschappen bij de Lidl zo’n 20 km verderop. Mijnheer Wandelpraat kookt farfalle met Bolognesesaus met een tiramisu na en Mevrouw Wandelpraat doet de afwas en glijdt pardoes met de schone vaat uit op de glibberige klei. Broek vies en een blauwe plek erbij. De buien zijn inmiddels voorbij en het is droog maar de wind steekt op. Die nacht worden we wakker van het klapperend tentzeil, alsof er iets los zit. Het gaat zelfs zo hard dat Mijnheer Wandelpraat midden in de nacht het bed uit gaat om de tuien van de tent te controleren. De wind (we schatten kracht 5 à 6) staat vol op de ingang van de tent Maar alles blijft staan en we worden met een opkomende zon wakker.
Wandelpraat 