Ardennen – Vieuxville

Al in de zomer hebben mijnheer en mevrouw Wandelpraat afgesproken om met de broer, zus en zwager van mijnheer Wandelpraat te gaan wandelen in de Belgische Ardennen. Zus en Zwager zijn ook niet vies van een ommetje en mogen graag met de GPS eropuit om een op internet achtergelaten track te lopen.

Het reisdoel is Vieuxville alwaar een 6 persoons vakantiewoning van Bellevilla op ons wacht. We willen niet afhankelijk zijn van de lokale middenstand – zo die er al is – en dus proppen we 5 personen en 3 kratten eten en drank in de auto, want de Wandelpraatjes houden niet alleen van wandelen maar ook van lekker eten! We ontmoeten elkaar in Buchten bij Born en gaan halverwege de vrijdagmiddag op weg. In Maastricht zorgt de aanleg van de tunnel voor wat vertraging en dat is maar goed ook want het geeft Zus Wandelpraat de gelegenheid te ontdekken dat al het vlees voor de gourmet nog in Buchten in de koelkast ligt. En zo zijn we een half uur later weer waar we vertrokken zijn. Onderweg informeert mijnheer Wandelpraat op zijn beste Frans de beheerders van het vakantiehuis dat we wat later zijn en ze begrijpt het nog ook! Om 19u rijden we de oprit van ons onderkomen op en worden we rondgeleid. Drie slaapkamers op de begane grond en een grote woonkamer/keuken op de eerste etage, van alle gemakken voorzien! We genieten van de gourmet en de open haard, lezen wat en kletsen bij en liggen op tijd op bed voor de tocht van morgen.

15 september 2012

Bekijk deze wandeling

Ontbijt in Chalet Vieuxville

We zien elkaar ’s morgens weer aan het ontbijt en hebben na wat gepuzzel met de oven zelfs warme broodjes. Voor onderweg wordt een lunchpakketje gesmeerd want de horeca gelegenheden zijn hier dun gezaaid. Zwager heeft de GPS reeds geladen en om tien uur zijn we op pad. Het begint rustig maar weldra begint het te heuvelen en volgen de eerste kuitenbijters. Eenmaal boven zijn de vergezichten prachtig en het mooie weer maakt het wandelen weer tot een feest. Halverwege is het tijd voor de lunch waarvoor we een mooie bank onder een oude linde krijgen aangeboden.

Lunch onder de linde

Het GPS-en gaat soms wat moeizaam en we vinden het pad langs de grot in Ferrieres niet. We komen pal tegenover ons vakantiehuis moe maar voldaan de bossen uit en genieten ook weer van het moment dat de schoenen na 19 km uit mogen!

Onze trouwe maatjes

Die avond kookt mevrouw Wandelpraat haar heerlijke tagliatelle met spek champignon boursin saus. En dat gaat erin als “God’s woord in een ouderling” 😉 De openhaard gaat weer aan en mijnheer en zwager Wandelpraat plannen de route voor de volgende dag. Deze is niet zo ver, maar 14 km, zeggen ze.

16 september 2012

We mogen tot acht uur vanavond van het huisje gebruik maken dus kunnen we nog een dag heerlijk wandelen en hoeven dan pas de spullen in te pakken. De route van vandaag gaat via Ozo naar Bomal. Hier denken we een lekker ijsje te kunnen eten maar nergens wat te vinden en het plaatselijke restaurantje is overspoeld met bezoekers aan de rommelmarkt. Dus lopen we door en klimmen aan overkant van  l’Ourthe en de spoorlijn naar Herbet. Hier vinden we een gammele picknickbank waar we lunchen.

Bij Ozo

De kilometers van gisteren zijn bij mijnheer Wandelpraat voelbaar en we zijn pas halverwege! Het paadje dat op de kaart zo duidelijk was en afdaalt naar de spoorbrug over l’Ourthe is ineens geen pad meer en links en rechts gaat het stijl omlaag. Terug is ook geen optie dus glijden we, tegengehouden door een boom hier en daar, naar beneden. Wel komen we precies uit waar we moeten zijn: de brug. Na een stukje langs de rivier missen we het pad omhoog en lopen we vast tegen een rotspartij. Broer, Zus en mevrouw Wandelpraat deserteren en laten de reisleiders met GPS achter. We lopen terug en na de kerk gaat het pad stijl naar boven. Zus sputtert nog wat na waarbij termen als “tandvlees” en “nooit meer” vallen. Inmiddels staan er al 16 km op de teller en we moeten er nog een paar! Het is warmer dan gisteren en 23 graden in de schaduw. Maar uiteindelijk komt het eind in zicht en met 18 km in de benen komen we bij het huisje waar we een lekkere kop soep maken. Als we bijgekomen zijn laden we de auto in en kunnen we terugkijken op een heerlijk weekeind.