We kijken terug op een heerlijke wandelweek die voor herhaling vatbaar is!
Onze persoonlijke wandelingen top 5 is geworden:
Last but not least: Mevrouw Wandelpraat is dankzij de pantykousjes tip helemaal blarenvrij gebleven! 🙂
We kijken terug op een heerlijke wandelweek die voor herhaling vatbaar is!
Onze persoonlijke wandelingen top 5 is geworden:
Last but not least: Mevrouw Wandelpraat is dankzij de pantykousjes tip helemaal blarenvrij gebleven! 🙂
Om weer op krachten te komen (en eigenlijk omdat het weer niet zo heel geweldig is) zijn we gisteren een dagje in Salzburg geweest. Een stad met veel historie en een mooie burcht die we hebben bezocht.
’s Avonds stippelen we de tocht voor onze laatste dag uit. De weersvoorspelling is goed dus we gaan voor een uitdagende tour over de Klingspitz (1988 m).
Muhlbach en Dienten zijn geen tankstation rijk dus moeten we eerst nog even op en neer naar Bischofshofen waar het dichts bijzijnde tankstation is. De prijs maakt weer veel goed: € 1,24 voor een liter diesel. Kwart over tien zijn we in Dienten en parkeren de auto op 300m van de Gabühel stoeltjeslift. Het weer wil nog niet echt meewerken dus zitten we als bijna enigen een kwartier in de stoeltjeslift te vernikkelen.
Mijnheer Wandelpraat trekt het gordijn vanuit het bed een beetje open en… blauwe luchten! Het beloofde stralende weer is een feit. We gaan snel ontbijten en de wandelspullen aantrekken. Maar dan gebeurt het. Een schrille kreet klinkt door de kamer. Auw Auw… Geschrokken komt mijnheer Wandelpraat aangesneld en ziet mevrouw Wandelpraat als versteend op de rand van het bed zitten. Watskebeurt? Tijdens het vooroverbuigen om de veters te strikken is het mevrouw Wandelpraat in de rug geschoten als nooit tevoren! En we hadden ons nog zo op deze tocht verheugd. Maar een bikkel als ze is recht ze de rug en mijnheer Wandelpraat smeert er een goede dot Murmeltiersalbe op. Paracetamol helpt in deze niet dus gaan we eerst naar de drogist voor sterker spul. Ibuprofen mag alleen bij de apotheek verkocht worden en gelukkig zit die maar een paar honderd meter verderop. 600 mg wordt achterover geslagen en dan gaan we naar de Karbachalm bahn. Lees verder
We staan weer op tijd op omdat we ook voor vandaag weer een mooie, maar lange route bedacht hebben.
Deze begint bij het Arthurhaus waar we met een busritje van 20 minuten om 10:00 aankomen. In Oostenrijk kun je gelukkig wel gewoon je kaartje in de bus kopen. Niks geen gedoe met het in en uitchecken van OV-Chipkaarten waar de Wandelpraatjes zo’n hekel aan hebben! Het heeft vanacht tot op 1500m gesneeuwd en dat is te zien en er valt nog een beetje natte sneeuw. Verder is het bewolkt en zijn er nog weinig mooie uitzichten.
De voorspellingen zijn dat tegen de middag de lucht opklaart en de rest van de middag zonnig is. We gaan het meemaken! Doel van de reis is Hintertal, een route van 18,3 km onder langs de Hochkonig. We komen veel hutten tegen op deze “Konigssteig”. Lees verder
De voorspelling voor het weer van vandaag is regenachtig en bewolkt. Nu viel het gisteren ook mee, dus wie weet… Als we wakker worden regent het in ieder geval. Na het ontbijt klaart het een beetje op maar de zon laat zich niet zien. We besluiten om het erop te wagen en een kleine rondwandeling te maken om de spieren soepel te houden. Het wordt een rondje Hochkeil vanaf het Arthurhaus waar je met de auto kunt komen. Op 1500m is het mistig en regent het bij een graad of 4. Brrrrr.
De Wandelpraatjes zijn lekker op tijd om 7u30 wakker. Even opfrissen en op naar het ontbijt. De weersvoorspelling voor vandaag is regen met onweer vanaf halverwege de middag. Niet echt weer voor een bergtocht. Het plan is dan ook om een rondje Muhlbach te maken. Bij de Karbach gondellift aangekomen blijkt dat deze alleen maar op zondag en woensdag draait! De helft van de uitgestippelde wandelingen maakt gebruik van de lift, dus moeten we ons plan omgooien, en bovendien is het eigenlijk heel mooi weer. Snel wordt de juiste track in de App geladen en voor we het weten zitten we in het gondeltje op weg naar de Karbachalm. Lees verder
We zijn al een paar dagen spullen aan het verzamelen geweest dus alles ligt klaar en we zijn keurig om half acht op weg. In Nettetal, net over de grens in Duitsland, maken we een pitsstop bij de DM drogerie en Kaufland voor de laatste etenswaar. Wat valt er verder te vertellen over 900 km snelweg? Veel Baustellen maar weinig file dus heerlijk doorkarren. De tomtom stuurt ons via Mainz, Würtzburg, Nuremberg, München en Salzburg. Dat is maar goed ook want we horen later op de radio dat de A61 helemaal is afgesloten met veel files als gevolg. Tegen 18 uur rijden we een regenachtig Mühlbach in. Snel de spullen op de “Basic” kamer en aanschuiven aan het buffet. We hebben best trek. We worden bij de familie Schultz aan tafel gezet. En wat blijkt: Zij betalen voor het geheel maar €149,- per persoon !! Haha.. Het kan dus nóg goedkoper. We gaan niet klagen dus ook niet over het halve haantje met rijst, een onduidelijke rode saus en salatteller. De halve liter bier spoelt het geheel prima weg. Terug op de kamer ontdekken we een groot probleem. Er is maar één stopcontact voor onze 2 laptops, mobiele telefoons, GPS batterij laders etc. Toch een spanningsslofje scoren.
Plotseling gaat geheel vanzelf de klerenkast open waarop mijnheer Wandelpraat opmerkt: Dat is Heinrich die uit de kast komt… Om 21u30 gaan de luikjes dicht zodat we morgen fit de eerste wandeling kunnen maken.
Dankzij mevrouw Wandelpraat’s vooruitziende blik in maart dit jaar dat we eind van de zomer best zin zouden kunnen hebben in een wandelweekje kijken we nu uit naar een week All-Inclusive bij Hotel Heinrichshof in Mühlbach am Hochkönig. De firma Pharos deed ons weer een aanbod wat we onmogelijk kunnen weigeren want voor nog geen 5 tientjes per dag krijgen we voorgeschoteld: