Wandelend in de buurt waren we ze al vaker tegengekomen. Die rood-witte strepen op paaltjes en bomen, vaak langs de mooiste paden. Inmiddels weten we dat van de 20 Lange Afstand Wandelpaden (LAW’s) die Nederland rijk is zowel het Pelgrimspad als het Grenslandpad door onze “achtertuin” lopen en in de omgeving van Riethoven zelfs even hetzelfde traject volgen.
Je kunt wel stellen dat wandelen een verslaving is geworden. Vanaf het moment dat de datum is geprikt, een eventuele overnachting is geboekt, een verlofdag is aangevraagd begint het aftellen. Een link naar het weerbericht ter plaatse staat al op de voorpagina van de smartphone lang voordat de weermeneer er een zinnige voorspelling aan durft te wagen. Het lijkt wel of we op vakantie gaan… En zo is het ook.
Op een wandel vierdaagse of ander wandelevenement zul je de Wandelpraatjes niet tegenkomen. Het is de rust, de stilte in de natuur die ons trekt.
Vrijdagavond gaan we op “vakantie” naar Sluis waar ons het begin van LAW 11 wacht: Het Grenslandpad. Zwabberend rond de Belgisch-Nederlandse grens lopen we via onze achtertuin tot het Limburgse Thorn, totaal 363 km.
In Op pad lezen we: “Onderweg wordt zoetjesaan duidelijk dat het wegvallen van de grens de verschillen tussen beide landen niet heeft opgeheven. Landschappelijk gaat het van de Zeeuwse klei naar de Brabantse zandgronden, met de daarbij behorende veranderingen in ruimte, zicht en bebouwing.”
We trappen af met een etappe van 32 km tot B&B Bomloze Put (de oorsprong van deze naam gaan we onderzoeken! *). Voor zondag staan de resterende 25 km tot Terneuzen op het programma. En als we dan weer thuis zijn voelt het alsof we een week zijn weggeweest. Dat is wandelen!
*) Bomlozenput staat voor een wiel (kolk) die het gevolg is van een dijkdoorbraak. Een bodemloze put zeg maar.
Wandelpraat 
schitterend zo’n vakantie gevoel bij het wandelen
ja, elke keer weer hebben we het gevoel alsof we er een week tussen uit geweest zijn,het genieten van natuur, ruimte en rust doet een mens goed!
Thuis blijvers hebben altijd ongelijk. Een vriend van mij heeft hem vorig jaar helemaal gelopen. Helemaal langs de grens van Nederland. Ruim 1200 km. Staat ook nog op mijn lijst(je).
1200 kilometer, dat is een hele afstand om te wandelen. Wij beginnen eerst maar met de 365 kilometer 😉
Maar we zullen er niet minder van genieten! Hopelijk valt het een beetje mee met de regen, anders wordt het poncho wandelen 😦
Hoort er ook bij Leen. Ik loop het weekend op de Veluwe met nierpatienten die mee willen naar SDC. De laatste 145km. Dit is een test voor ze of het gaat lukken. 2 x 20km.
Geniet van he tocht ook als het regent.
Genieten doen we zeker hoor.. zeker als je dit in goede gezondheid mag doen. Ik wens je een fijne tocht met de nierpatiënten en ik hoop dat ze allemaal mee kunnen met de Camino.
Ik hoop dat het met je voet en been ook weer de goede kant op gaat. Veel wandelplezier a.s weekend.
ik heb nu pas door dat jullie het grenspad in België lopen.
De LAW loopt van Sluis tot Thorn.
En de route gaat langs de Nederlands-Belgische grens. We lopen dus met regelmaat in België. Aanstaand weekend lopen we van Terneuzen naar Waarde. Ditmaal blijven binnen de landsgrenzen 😂.
Veel plezier op de nieuwe LAW; benieuwd naar jullie ervaringen 🙂 32 km vind ik zelf behoorlijk ver; ik zou dan ’s anderendaags moeten recupereren.
De eerste drie etappes zitten er op, 32 kilometer is erg lang kan ik nu zeggen. Het had zijn weerslag op de wandeling van vandaag! Vermoeide voeten, uiteindelijk de laatste 10 kilometer niet gelopen. Mede ook omdat er onweer en regenbuien op komst waren. Ik vind het te eng om in open veld onweer te krijgen. De wandeling an sich was erg mooi. We zijn nu bezig met een Wandelpraatje voor op het blog.
Zo denk ik er ook over, het is zo ontspannend dat wandelen ..ik zou het niet meer kunnen missen .Grts Leen