Nu de zomervakantie voor de deur staat is komend weekeinde voorlopig de laatste gelegenheid om een Grenslandpad weekeinde te lopen. De weersvoorspellingen zijn goed genoeg om een nachtje te kamperen. We lopen dit weekeinde van Kruiningen tot Bergen op Zoom. Rilland ligt ongeveer halverwege dus wordt een plekje op Hof Maire gereserveerd.
Alle benodigdheden zijn ingepakt en we hebben nu zelfs aan handdoeken gedacht! De Wandelpraatjes zitten al bijna in de auto als blijkt dat het beddengoed ook nog mee moet. Niet onbelangrijk! Om 11 uur, na een uurtje rijden, parkeren we de auto bij Station Rilland en stappen 10 min later in de trein die ons naar Kruiningen brengt. Dat wil zeggen: Het station ligt 2,5 km van het dorp vandaan. De vorige keer legden we dit per haltetaxi af. De benen doen het vandaag gelukkig aanzienlijk beter zodat we, vóór we het weten, in Kruiningen zijn. Het is nog wat heiig maar dat zal in de loop van de dag optrekken.
Ongeveer tot Waarde lopen de Wandelpraatjes buitendijks langs de Westerschelde en komen tot dan weer geen wandelaars tegen.
Scholeksters zijn vrij stevig gebouwde, zwart-witte steltlopers die algemeen in het binnenland kunnen worden aangetroffen. De grootste aantallen bevinden zich in het Noorden en Westen van het land. De snavel van een scholekster is handig om in het slijk naar mossels en kokkels te zoeken en ook om ze te openen en het schelpdiertjes eruit te eten. De snavel slijt wel erg hard van al dat harde materiaal. Gelukkig groeit hij ook snel weer, ongeveer 0,4 mm per dag. Als de snavel niet zou slijten dan zou hij doorgroeien en op den duur krom worden. De snavel van de scholekster slijt op het wad trouwens sneller dan op het land. In de zomer, als hij veel op het wad is, heeft de scholekster een kortere snavel dan in de winter, wanneer hij voedsel zoekt op het land.
Met Waarde in zicht krijgen we trek en Google vertelt ons dat Waarde één restaurant (lees: Frituur) rijk is. We zien over het hoofd dat deze drie jaar geleden gesloten is en op die plaats een multifunctioneel dorpshuis verrezen is, voorzien van een kleine supermarkt, feestzaal en, jawel een frituur! Hoewel deze eigenlijk alleen van 17 tot 23 uur open is trommelt de vriendelijke uitbaatster haar man op om speciaal voor de Wandelpraatjes het vet aan te zetten. Het is even wachten maar de frites is heerlijk! We krijgen zelfs een hand vol snoepjes mee voor onderweg.
De Schelderadarketen (SRK) is een keten van radarposten, die samen het scheepvaartverkeer vanaf de Belgisch-Franse grens tot aan Steenbank in beeld brengen. De SRK bestaat uit 23 onbemande radarposten en 5 bemande verkeerscentrales: in Zeebrugge, Vlissingen, Terneuzen, Hansweert en Zandvliet. De SRK is een grensoverschrijdend project; zowel Rijkswaterstaat als het Vlaamse agentschap voor Maritieme Dienstverlening en Kust zijn erbij betrokken. Met behulp van de radarbeelden kunnen de verkeersleiders op de verkeerscentrales in Nederland en Vlaanderen het scheepvaartverkeer veilig en vlot begeleiden.
Het Grenslandpad steekt nu Zuid-Beveland over naar de Oosterschelde. In Krabbendijke scoren we een ijshoorntje en een flesje Spa. Vanaf Krabbendijke is het nog 4 km naar de auto en het totaal van de wandeling eindigt op 22 km. Een kort ritje brengt ons naar de camping waar het drukker is dan verwacht nu heel Nederland vakantie heeft, maar er is voor ons een plekje vrijgehouden. De Wandelpraatjes krijgen al handigheid in het opzetten van de tent. Binnen een half uur is ons onderkomen voor vannacht kant en klaar. Morgen verlaten we provincie Zeeland en is Bergen op Zoom de bestemming.
Weten jullie dat ik gisteren nog getwijfeld heb om in Krabbendijke een wandeling te gaan doen , wij gingen daar vroeger veel met de kinderen , mooi rustig strandje ….jullie hebben een interessante wandeling gehad, toch veel gezien onderweg en een vriendelijke uitbaatster !
Dat was wel een toeval geweest als je ook die kant op zou zijn gegaan. Zouden we elkaar herkend hebben 😝. Op de strandjes waren ze volop aan het vliegeren.
Meestal kom je niet zoveel wandelaars tegen..dan zouden we elkaar wel herkend hebben ..denk ik , maar rustig is het daar wel …wat is dat lang geleden !
Echt…. We zijn geen een wandelaars tegen gekomen.. wel mensen die hun hondje uit lieten… Maar voor de rest liepen we er alleen op de wereld…
Wij komen meestal ook niemand tegen ..en op die georganiseerde wandelingen , komen wij altijd te laat aan en is iedereen al lang vertrokken ! 🙂
En oh toeval, ook ik heb jeugdherinneringen aan Krabbendijke en Rilland-Bad. In mijn kindertijd was dat het verre buitenland – tot we ons verder waagden en het nog exotischere Goes ontdekten 😀 – Vraagje: valt het mee zo kilometers rechtdoor langs de dijk te lopen? Wordt dat niet saai?
Ja, dat wordt saai op een gegeven moment. Maar daar hadden we nog wel een zuchtje wind.
Hahaha Goes was inderdaad een erotisch Walhalla voor scheepslui. Nu is daar bijna niets meer van over hoor.
Ben al benieuwd naar het volgend verslag (=> Bergen op Zoom). Hoop dat ik jullie blog in mijn eigen blog mocht linken 🙂
Dat verslag komt vanavond online.
Wat leuk om een link in je blog te krijgen .. dank daarvoor.
Mooi verslag wandelpraatjes!
Dank je Mattias.
Lopen langs het water vind ik altijd fijn