Het Pieterpad seizoen is weer geopend! Op deze zonnige Hemelvaartsdag gaan we de etappe van Groesbeek naar Millingen lopen. Lang leek het erop dat het ’s middags zou regenen maar de voorspelling wordt steeds beter naarmate donderdag nadert. Nu we verder van huis raken worden we wel steeds afhankelijker van het openbaar vervoer en is het een hele puzzel om weer terug bij de auto te komen. Dit wordt ook de laatste dagwandeling. Vanaf nu proberen we minstens twee dagen achter elkaar te gaan lopen met een overnachting bij een B&B of een particulier van de “Vrienden van de fiets” zoals we die al gepland hebben voor de etappes Millingen-Braamt-Zelhem.
Maar eerst van Groesbeek naar Millingen toch?
Jazeker, en daarvoor zetten we vandaag de auto bij het station in Nijmegen. Van hier nemen we de bus naar Groesbeek. Vooraf hebben we al uitgezocht dat we daarvoor lijn 5 moeten nemen. Dat treft want die staat juist klaar. Wachtend op de chauffeur hebben we een praatje met een andere reiziger en blijkt deze bus naar Beuningen te gaan. Dat is helemaal de verkeerde kant op! Ónze lijn 5 komt pas over een half uur. De Wandelpraatjes hebben het niet zo met het openbaar vervoer! De reis gaat verder voorspoedig en ongeveer waar het Pieterpad Groesbeek verlaat stappen we uit en steken over naar de oude zeven heuvelen weg. Al het reizen heeft er voor gezorgd dat het nu al 13:00u is als we de eerste schreden op het Pieterpad zetten. Het is er wel meteen prachtig. Licht glooiend met een mooi vergezicht op Duitsland. De natuur is op zijn mooist. Boterbloemen, fluitekruid en brem volop in bloei. De bomen voorzien van mooi groen jong blad.
De wandeling begint meteen mooi
De klimmetjes worden al steiler als we de Canadese begraafplaats met de slachtoffers van operatie Market Garden passeren.
De gele brem volop in bloei
Het loopt al tegen twee uur en we hebben 1/3 van de wandeling gemaakt. De inwendige mens meldt zich en we treffen het: Boven op de Duivelsberg treffen we een gezellig vol terras van het Pannekoekhuis en bezetten het laatste tafeltje buiten. Mevrouw Wandelpraat kiest voor een broodje geitenkaas met zongedroogde tomaatjes pijnboom pitten en rucola. Mijnheer Wandelpraat gaat helemaal los op een pannekoek kaas met een berg gember. Smullen!
En dan is het lastig op gang komen…
Zeg dat wel! In de veronderstelling op het Pieterpad te zitten lopen we in colonne achter een groep bejaarden aan die gevaarlijk met hun Nordic stokken zwaaien bij de beklimming van de burchtheuvels. Inhalen is onmogelijk. Pas bij het uitzichtpunt op de oostelijke burchtheuvel op de Duivelsberg zien we ons vergissing in en maken dat we wegkomen voordat de groep het pad weer blokkeert.
Uitzich op Millingen vanaf de oostelijke burchtheuvel
We zijn nu de stuwwal over en over het Duitse platteland stevenen we af op Millingen. Dit deel van het pad is redelijk saai zoals we al gewaarschuwd waren door tegemoet komende wandelaars en om het toch spannend te maken is er op dit deel van het traject nauwelijks een rood-witte markering te vinden. Desondanks lopen we goed en hebben er de vaart in. Het grenspad langs de Zeelandische Wasserung lijkt eindeloos door het hoge gras en fluitekruid.
Langs de Duitse grens en de Zeelandische Wasserung
Het terras bij de Zeelandsche hof laten we links liggen want de bus die maar een maal per uur naar Nijmegen gaat missen we liever niet. Royaal op tijd staan we bij de bushalte tegenover het gemeentehuis. Hier is het einde van de etappe: Mission completed! De bus brengt ons naar de Waalkade waar we bij Humphreys hebben gereserveerd. Een mooie afsluiting van wéér een mooie wandeldag!
De track Groesbeek – Millingen
Wandelpraat 
Mooie gevarieerde wandeling in het mooie groen
Yep, dat laatste stuk vanaf Zyfflich vond ik ook saai. Verder zie ik dat we dezelfde terrasjes gedaan hebben 😉