Dal van de Beerze

Bekijk deze wandeling

Al een tijdje liggen de wandelroutes van Waterschap de Dommel in kleur uitgeprint in de la. Een serie van 10 prachtige wandelingen langs stroompjes en wateren in midden Brabant. Als vanochtend, een zonnige zondagmorgen, de eerste zonnestralen zich door de kiertjes van het dakraam wurmen is er geen twijfel meer mogelijk: dit wordt een wandeldag! Mijnheer Wandelpraat haalt een kopje koffie en bestudeert het weerbericht. Wandelcijfer een 9 met een kleine kans op een verspreid buitje. De keuze is snel gemaakt: Het wordt route 6 “Dal van de Beerze” die een stuk door de Kampina loopt. De GPS wordt geladen met de route zodat we onderweg niet steeds op het papier hoeven kijken. Bij het intikken van de route zien we dat deze een stukje samenvalt met de Mortelen route waar we ons al eens verlopen hebben. Ditmaal hoort het stuk wat we vorige keer teveel liepen wel tot de wandeling.

Op de parkeerplaats bij de Kerk van Spoordonk parkeren we naast een stel collega wandelaars die, zo blijkt als snel, dezelfde route gepland hebben. Er blijkt zelfs een boekje te zijn van deze Waterschap wandelingen zien we als we het stel met energieke passen inhalen. Wij hebben geen boekje nodig! Met prachtige wolkenluchten en een schitterende natuur is het weer een adembenemend schouwspel.

Kalfjes op de Vinkendonken

Geen enkel kalf gaat de uitdaging aan om dichterbij mevrouw Wandelpraat te komen…

het vervolg van de Vinkendonken

Even verder komen we op het pad dat we twee jaar eerder ook tijdens de Mortelenroute liepen. We lopen tussen de Mortelen en de Kampina door en genieten van iedere stap. Het weer is geweldig. Niet te warm en prachtige wolkenluchten.

Mooi doorkijkje

De oude GPS wijst ons precies de weg, hoewel… Als we op de Logtsebaan linksaf de Beverdonksedijk opgaan zien we rechts van ons de andere wandelaars boven over de dijk lopen met een waarschijnlijk prachtig uitzicht op de meanderende Beerze. Wij niet dus. En tussen ons stroomt een onneembare beek die voorkomt dat we toch weer op het juiste pad komen. Vertrouwend op een doorsteekje verderop blijven we de saaie Beverdonksedijk volgen en laten we het “Dal van de Beerze” – waar we voor kwamen – rechts liggen… Maar het doorsteekje komt er niet en het is te ver om nog op onze schreden terug te keren. De vermoeidheid begint mijnheer Wandelpraat inmiddels parten te spelen dus als de kerk van Spoordonk weer in beeld komt en de teller op 16 km staat hebben we het kopje koffie bij de Spoordonkse Watermolen dik verdiend. Zo veel zelfs dat er een warme wafel met kersen en slagroom bij mag!

En hebben we dan vandaag nog iets geleerd mijnheer Wandelpraat? Jazeker jongen. Ooit van spuugluis gehoord? Dat is een beestje dat zich heerlijk in een klodder spuug (door papa en mama gemaakt*) koestert tot hij of zij groot genoeg is om zich te gaan vermeerderen. Dat ze dat in de vrije natuur doen en niet in de planten van je achtertuin is natuurlijk mooi meegenomen. Met dank aan een oplettende mevrouw Wandelpraat!