Pieterpad Gennep – Groesbeek

De gezelligheid op de Gennepse markt gaat nog laat door. De Wandelpraatjes zijn echter uitgerust met een goed en een slecht werkend oor. Door op het goede oor te gaan liggen horen we zo goed als niets. Wel zo handig! De twee enkele bedden staan een meter uit elkaar en zijn hard, en zo zwaar dat we geen moeite doen om ze tegen elkaar aan te schuiven. Misschien is het daarom dat mevrouw Wandelpraat een onrustige nacht heeft. We zijn vroeg wakker en zitten om 8u30 aan het ontbijt waar we nog een praatje maken met 5 dames die het Pieterpad in 2 etappes per jaar wandelen. Kijk! Wij dachten er al lang over te gaan doen…

Het gemeentehuis van Gennep tegen de strak blauwe lucht

Boven op het Gemeentehuis staat een ooievaarsnest dat elk jaar bewoond wordt en op de Webcam is te volgen.

We betalen en zijn nog voor tienen op Pieterpad. We waren al gewaarschuwd dat de eerste kilometers tot aan het Reichswald (de Duitse grens) een beetje saai en vlak zijn. Het weer is geweldig! Al snel moet de trui uit en lopen we in T-shirt bij 18 graden en strak blauwe lucht.

Bij het verlaten van Gennep

Alsof we het vergeten waren worden we bij het verlaten van Gennep nog even herinnerd aan de 326 kilometer die we nog te gaan hebben…

In de verte het Reichswald

Mooi doorkijkje

Het is druk met fietsverkeer deze zondagmorgen. Mountainbikers, wielrenners en niet te vergeten de elektrische fiets! We slaan restaurant De Diepen over want we hebben net al pauze gehouden op een picknickbank al weten we dat er tot in Groesbeek geen pleisterplaatsen meer komen.

Sint Jansberg

De benen doen het goed, de voetjes iets minder. Ze hebben het zwaar te verduren nu het op en af gaat door de bossen. Wel erg mooi! In de bossen passeren we de grens tussen Limburg en Gelderland, een nieuwe provincie dient zich aan! Een kilometer of 4 voor Groesbeek rusten we op de bank die uitkijkt over het Zevendal en mevrouw Wandelpraat trekt droge sokken aan en merkt dat er zich al een fikse blaar heeft gevormd. We hebben uitgerekend dat het van Groesbeek naar het station in Mook nog 5 kilometer is. We kunnen nu kiezen: Óf we lopen naar Groesbeek en van daar uit terug naar Mook (lees: nog 9 km wandelen), óf we snijden hier af en lopen rechtstreeks naar het station (lees: nog 4 kilometer). Als het ook nog onverwacht begint te regenen is de keuze snel gemaakt en gaan we op pad naar Mook. Het gaat steeds harder regenen maar onze geïmproviseerde route gaat gelukkig door het bos. Pas in Mook worden we écht nat en met het station in zicht zien we ook nog onze trein wegrijden. Maar het halve uur benutten we om de speciaal voor dit doel aangeschafte OV-Chipkaarten op te laden. Want dat moet, zo hebben we gelezen.

Eindelijk arriveert na een half uurtje wachten onze trein naar Vierlingsbeek. In de coupé zoeken we naar het kastje waar we moeten Chippen (of hoe heet dat met zo’n OV Chipkaart, inchecken?). Als een van de overige passagiers eindelijk even van zijn smartphone opkijkt vragen we waar kunnen inchecken. Op het station dus…! Oeps we rijden illegaal en dat met onze nieuwe OV-Chipkaart! Mevrouw Wandelpraat zit niet meer rustig en krijgt een stijve nek van het achterom kijken of de conducteur al komt. In Boxmeer wil mijnheer Wandelpraat vlug even inchecken. Wachtend op de uitcheckende passagiers hoort mijnheer Wandelpraat de deuren van de trein dicht gaan! De trein waarin mevrouw Wandelpraat wanhopig naar haar man uitkijkt. Mijnheer Wandelpraat staakt snel de incheckpoging en drukt nog net op tijd op de knop en de deur gaat gelukkig open. De Wandelpraatjes zijn weer herenigd, maar… nog steeds niet ingecheckt! Het is wat. Op je 51e voor het eerst zwartrijden! Het eerstvolgende station is Vierlingsbeek en geen conducteur te bekennen. Komen we goed weg! De auto staat keurig op ons te wachten en onverwacht vroeg zijn we om 16u15 weer thuis.

Gennep – Groesbeek (ehh Molenhoek station) track