Grenslandpad Sluis – Eede – Bomloze put

Vrijdag om vijf uur rijden we Aardenburg binnen op zoek naar herberg In den Rooden Leeuw. Het is er kermis, al moet u zich daar niet zo heel veel bij voorstellen. Botsauto’s, een schiettent en een draaimolen. En dan heb je het wel zo’n beetje gehad. Toch kiezen we voor de zekerheid een kamer aan de achterkant van de herberg die pal aan het kermispleintje ligt.  Morgen starten we in Sluis met de eerste twee etappes van het Grenslandpad. Dat wordt een wandeling van 32 km (mits we ons niet verlopen) die we graag op tijd en uitgerust beginnen. We hebben daarom een uurtje eerder vrij genomen en zijn op het gemak, en nagenoeg file vrij langs Antwerpen naar Zeeuws Vlaanderen gereden.

In restaurant De Kaaipoort hebben we alle gelegenheid om eens goed naar het Zeeuwse accent te luisteren. Dat is moeilijk te beschrijven tot de serveerster ons “Smoakelijk heij” wenst en het daarmee prima samenvat.

We slapen goed en hebben gelukkig weinig last van de kermis voor de deur van het hotel. Ook het ontbijt is goed en de Wandelpraatjes eten hun buikjes rond. We rijden naar Sluis en parkeren op een nagenoeg verlaten parkeerplaats en in het stadje rijden zoveel auto’s met Belgisch kenteken dat we ons al bijna in België wanen. Mijnheer Wandelpraat moet nog wat prutsen om de GPS aan de gang te krijgen maar eindelijk lopen we om 10u Sluis uit richting Belgische grens die we een kwartiertje later passeren.

Met het handbediende pontje “Kobus” steken we de Damse vaart over. Weer een nieuwe ervaring! We volgen nu de GR5 over de zeedijk tot in Lapscheure.

De dag is heiig begonnen maar nu de zon af en toe doorbreekt kunnen truien uit.Weilanden doorkruisend zijn we ineens weer in Nederland en fotograferen de eerste grenspaal.

Juist als mevrouw Wandelpraat opmerkt dat we nog niemand zijn tegengekomen ontmoeten we een echtpaar uit Breda dat vandaag hun laatste Grensland etappe loopt. Voor hen zit het erop, wij mogen ons verheugen op al de mooie etappes die nog gaan komen. Ons wordt ook nog restaurant Duingras in Sint Jan in Eremo aanbevolen en we noteren het adres.
Als we De Schaapskooi passeren is de verleiding tot een lunchpauze te groot en we doen ons tegoed aan een tosti. Even voorbij Aardenburg eindigt etappe 1 na 16,8 km. Etappe 2 duikt het grasland in gevolgd door een excursie door koeien en schapen weiden waarbij talloze overstapjes genomen worden en mevrouw Wandelpraat enkele benauwde momenten beleefd.

Langs de Eekloosche Watergang staat het gras kniehoog en is het moeizaam vooruitkomen in deze overigens prachtige en stille omgeving.

Net weer in België steken we met het tweede handbediende pontje het Leopold kanaal over.Het is nog een heel eind naar Bentille, toch zijn we keurig om 18u bij het aanbevolen restaurant waar we weggestuurd worden omdat we niet hebben gereserveerd. Of heeft de waard geen behoefte aan vermoeide wandelaars in zijn toch wel chique restaurant? Op dat moment een teleurstelling want de Wandelpraatjes zijn toe aan een pauze maar achteraf smaken de frietjes van het frietparadijs zeker zo goed als dat culinair gedoe.

Eindelijk bereiken we de knusse B&B aan de Bomloze put en dat vinden we niet erg na 32 km wandelen.
We worden hartelijk ontvangen door Lieve en haar man. De Jupilers liggen al in de koelkast voor mijnheer Wandelpraat en we genieten van de warme douche!

Ondanks de aangekondigde kans op onweer hebben we vandaag heerlijk wandelweer met veel zon en zijn zelfs een beetje verbrand. De wandeling was ruig,  en zeker in het Belgische deel minder gecultiveerd.

De track van vandaag. Klik op afbeelding voor download