LAW 11-10 Moeren – Meersel

De wandelbloggers op pad

Vandaag hebben we een bijzondere wandeling op het programma. Een waar we al een tijdje naar uitkijken. Maar het is niet de plaats die de wandeling bijzonder maakt, maar het gezelschap waarin we gaan verkeren. Vandaag wandelen de Wandelpraatjes de volgende etappe van het Grenslandpad in aangenaam gezelschap van Guido van Guidowkes wandelblog en Leen en Philippe van Backontheroad wandelblog. Het is verrassend om te ervaren dat je door het lezen van elkaars blogs het idee hebt elkaar al jaren te kennen.

LAW 11-9 Nispen – Moeren

De Wandelpraatjes worden oud. Nu is dat op zich prima nieuws, we worden tenslotte allemaal graag oud. Maar vandaag sluiten de Wandelpraatjes zich aan bij de grote schare oudere, al dan niet gemotoriseerde, fietsers! Mevrouw Wandelpraat stelde al voorzichtig voor of we niet eens naar zo’n Twinny Load moesten kijken.

De Wandelpraatjes houden deze prachtige zwam op een parelamaniet

LAW11-8 Bergen op Zoom – Nispen

Mevrouw Wandelpraat loopt alweer een tijdje als een kievit na het missen van een gemeen afstapje in een kroegje in Gent waarbij haar enkel verstuikte. En nee, dat was na een heerlijke cappuccino. Er kwam geen druppel alcohol aan te pas. 6 tot 8 weken ongemak was de voorspelling die inderdaad uitkwam. En we waren juist zo goed bezig met wat korte oefenwandelingetjes na het herstel van een peesplaat ontsteking aan diezelfde voet.

Vandaag is dan toch eindelijk het moment waarop we de draad van het Grenslandpad weer oppakken in Bergen op Zoom.
Het bed ligt erg lekker, we hebben vakantie; niks moet. Even is daar het drempeltje. Bus, trein, nog meer bus… pfff. Zeker weten? Ja! Zeker weten en om 10:00 vertrekken we naar Roosendaal waar we de auto bij het station parkeren. De trein naar Bergen op Zoom komt juist aanrijden. Een Brabants gezin met een heuse tandloze Ma Flodder vult de coupé en we zien een zakje paprika wokkels opgesabbeld worden.
Buslijn 112 brengt ons na een gedwongen pauze van een half uur naar het Bravis ziekenhuis aan de rand van Bergen op Zoom wat ons twee kilometer stadswandeling bespaart. Die hadden we de vorige etappe al gelopen.

Grenslandpad Rilland – Bergen op Zoom

Het is vanochtend nog bewolkt als we uit het tentje komen. Net zo snel als het opgezet is, is het ook weer afgebroken. Een beetje nat nog van de ochtenddauw maar dat droogt thuis wel. We ontbijten de meegebrachte muesli bollen en rijden dan naar het station van Bergen op Zoom voor de treinreis van maar liefst 9 minuten naar Rilland-Bath. En hier doen we wandelend straks de hele dag over… We lopen de 2,5 km terug naar de Oosterschelde, het punt waar we gisteren van het Grenslandpad afweken richting station, en vervolgen vanaf hier de route.

De atalanta vlinders doen zich te goed aan de vlinderstruik. Close up met mijnheer Wandelpraat’s nieuwe fotocamera (maar daarover later meer)

Het (te) lange buitendijkse pad langs de Oosterschelde

Schorren langs de Oosterschelde. Als de onbegroeide en steeds weer onder water lopende slikken hoog genoeg zijn opgeslibt ontstaat een schor waarop zoutminnende planten als Engels Slijkgras en Zeekraal kunnen groeien

Het zijn lange rechte stukken langs de dijk en om eerlijk te zijn een tikkeltje saai, maar het weer is prachtig en het uitzicht ook. Wel is er iets vreemds aan de hand met de tracker. De benen voelen alsof ze al 10 km hebben gelopen maar de tracker geeft pas 5 km aan.

Bij wat eens het getijdenhaventje Rattekaai was lunchen we aan de picknick bank.
Dit haventje is in 1856 ontstaan na het bedijken van de naburige Eerste Bathpolder en vooral in de periode tussen 1850 en 1950 gebruikt om suikerbieten over water naar de fabriek te vervoeren. Aan beide zijden van het plateau zijn nog de restanten te zien.

Nu volgt een wat minder fraai stuk. Om het Schelde-Rijnkanaal te passeren moeten we over de brug waar ook trein en snelweg de oversteek maken. Het warme weer zorgt voor veel algengroei in het kanaal.

Daarna krijgen we een kasseien weg waar geen einde aan lijkt te komen. Het enige hoogtepunt is dat we hier Zeeland achter ons laten en Brabant zijn binnengewandeld.

Door het warme weer zijn de Wandelpraatjes bijna door de 2,5 liter water heen. Gelukkig komen we weer in de bebouwde kom en mogen we bij een vriendelijke inwoner aan de Caterspolder in Woensdrecht onze flesjes bijvullen. Het wordt een gedwongen pauze want de beste man is blijkbaar toe aan praatje met het onverwachte bezoek. Na een kwartier verontschuldigen we ons (“Het is nog een eindje naar Bergen op Zoom”) en vervolgen onze weg. We lopen nu langs het Markiezaatsmeer.

Nu weten we zeker dat we weer in Brabant zijn!

Ook deze Belgische Blauwe neemt een verkoelend bad

Toren aan de Augustapolder

Oorspronkelijk het meest oostelijke deel van de Oosterschelde maar na de aanleg van de 10 km lange Oesterdam en de Markiezaatskade een (bijna) zoetwater gebied zonder getijden en is een beschermd natuurgebied. De contouren van Bergen op Zoom tekenen zich al af. Op de markt hebben we om 18u restaurant “De Moor” besproken voor een welverdiende beloning na een prachtig wandelweekeinde.

De track van vandaag. Klik op het plaatje voor download

Grenslandpad Kruiningen – Rilland

Nu de zomervakantie voor de deur staat is komend weekeinde voorlopig de laatste gelegenheid om een Grenslandpad weekeinde te lopen. De weersvoorspellingen zijn goed genoeg om een nachtje te kamperen. We lopen dit weekeinde van Kruiningen tot Bergen op Zoom. Rilland ligt ongeveer halverwege dus wordt een plekje op Hof Maire gereserveerd.
Alle benodigdheden zijn ingepakt en we hebben nu zelfs aan handdoeken gedacht! De Wandelpraatjes zitten al bijna in de auto als blijkt dat het beddengoed ook nog mee moet. Niet onbelangrijk! Om 11 uur, na een uurtje rijden, parkeren we de auto bij Station Rilland en stappen 10 min later in de trein die ons naar Kruiningen brengt. Dat wil zeggen: Het station ligt 2,5 km van het dorp vandaan. De vorige keer legden we dit per haltetaxi af. De benen doen het vandaag gelukkig aanzienlijk beter zodat we, vóór we het weten, in Kruiningen zijn. Het is nog wat heiig maar dat zal in de loop van de dag optrekken.

Grenslandpad ’s Gravenpolder -Kruiningen

Nu de natste juni maand aller tijden achter de rug is, een maand waar de regen met bakken uit de lucht kwam, hagelstenen zo groot als tennisballen voor miljoenen euro’s schade aanrichtten, kunnen de Wandelpraatjes hun Grensland avontuur voortzetten.
Waar waren we gebleven?

We waren gestrand met ons tentje in Kwadendamme wat een stukje eigen Grenslandpad interpretatie was.
Vandaag vertrekken Mijnheer en Mevrouw Wandelpraat vanaf ’s Gravenpolder. Maar voor het zover is moeten we 1,5 uur rijden naar het station van Goes. Dan is het nog even wachten op de haltetaxi die ons naar het beginpunt  van de route zal brengen.
Het weer is prachtig! 23 graden met een stevig briesje, het voelt goed om weer aan de wandel te zijn.
Na de bebouwde kom van ’s Gravenpolder en enkele populierendijken komen we bij de dijk langs de Westerschelde. Helaas is het water nog niet te zien want het pad loopt onder langs de dijk. We moeten het doen met het uitzicht op de windmolens aan de linkerkant.

Deze windmolens (tegenwoordig noemt men dit windturbines) zijn typerend voor het Zeeuwse landschap.

Het windmolenpark bij de Biezelingsche Ham

Grenslandpad Tolplein – ’s Gravenpolder

Op hun wandelavonturen hebben de Wandelpraatjes overnacht in hotels, B&B en bij particulieren via Vrienden op de fiets. Voor de etappe van het Grenslandpad dit weekeinde konden we geen geschikte slaapplaats vinden en daarom: tijd voor iets nieuws! Op de route vinden we een veelvoud aan mini campings maar het ontbreekt nog aan een trekkerstentje dus op naar Decathlon. De Arpenaz 3 XL wordt de komende twee nachten ons onderkomen.

De Arpenaz 3 (XL is wat overdreven)

We kiezen camping ’t Kwedammertje in Kwadendamme dicht bij het eindpunt van etappe 4 van Tolplein tot ’s Gravenpolder door de Zak van Zuid-Beveland die voor zaterdag op de planning staat.

Grenslandpad Bomloze put – Terneuzen

Precies om 9u, het afgesproken tijdstip, brengt Lieve een heerlijk ontbijt met verse broodjes van de bakker, aardbeien en gekookte eitjes. We smeren nog wat broodjes voor onderweg want er zijn vandaag geen lunch gelegenheden.

Grenslandpad Sluis – Eede – Bomloze put

Vrijdag om vijf uur rijden we Aardenburg binnen op zoek naar herberg In den Rooden Leeuw. Het is er kermis, al moet u zich daar niet zo heel veel bij voorstellen. Botsauto’s, een schiettent en een draaimolen. En dan heb je het wel zo’n beetje gehad. Toch kiezen we voor de zekerheid een kamer aan de achterkant van de herberg die pal aan het kermispleintje ligt.  Morgen starten we in Sluis met de eerste twee etappes van het Grenslandpad. Dat wordt een wandeling van 32 km (mits we ons niet verlopen) die we graag op tijd en uitgerust beginnen. We hebben daarom een uurtje eerder vrij genomen en zijn op het gemak, en nagenoeg file vrij langs Antwerpen naar Zeeuws Vlaanderen gereden.

In restaurant De Kaaipoort hebben we alle gelegenheid om eens goed naar het Zeeuwse accent te luisteren. Dat is moeilijk te beschrijven tot de serveerster ons “Smoakelijk heij” wenst en het daarmee prima samenvat.

We slapen goed en hebben gelukkig weinig last van de kermis voor de deur van het hotel. Ook het ontbijt is goed en de Wandelpraatjes eten hun buikjes rond. We rijden naar Sluis en parkeren op een nagenoeg verlaten parkeerplaats en in het stadje rijden zoveel auto’s met Belgisch kenteken dat we ons al bijna in België wanen. Mijnheer Wandelpraat moet nog wat prutsen om de GPS aan de gang te krijgen maar eindelijk lopen we om 10u Sluis uit richting Belgische grens die we een kwartiertje later passeren.

Het Grenslandpad

Wandelend in de buurt waren we ze al vaker tegengekomen. Die rood-witte strepen op paaltjes en bomen, vaak langs de mooiste paden. Inmiddels weten we dat van de 20 Lange Afstand Wandelpaden (LAW’s) die Nederland rijk is zowel het Pelgrimspad als het Grenslandpad door onze “achtertuin” lopen en in de omgeving van Riethoven zelfs even hetzelfde traject volgen.

Je kunt wel stellen dat wandelen een verslaving is geworden. Vanaf het moment dat de datum is geprikt, een eventuele overnachting is geboekt, een verlofdag is aangevraagd begint het aftellen. Een link naar het weerbericht ter plaatse staat al op de voorpagina van de smartphone lang voordat de weermeneer er een zinnige voorspelling aan durft te wagen. Het lijkt wel of we op vakantie gaan… En zo is het ook.

Op een wandel vierdaagse of ander wandelevenement zul je de Wandelpraatjes niet tegenkomen. Het is de rust, de stilte in de natuur die ons trekt.

Vrijdagavond gaan we op “vakantie” naar Sluis waar ons het begin van LAW 11 wacht: Het Grenslandpad. Zwabberend rond de Belgisch-Nederlandse grens lopen we via onze achtertuin tot het Limburgse Thorn, totaal 363 km.

In Op pad lezen we: “Onderweg wordt zoetjesaan duidelijk dat het wegvallen van de grens de verschillen tussen beide landen niet heeft opgeheven. Landschappelijk gaat het van de Zeeuwse klei naar de Brabantse zandgronden, met de daarbij behorende veranderingen in ruimte, zicht en bebouwing.”

We trappen af met een etappe van 32 km tot B&B Bomloze Put (de oorsprong van deze naam gaan we onderzoeken! *). Voor zondag staan de resterende 25 km tot Terneuzen op het programma. En als we dan weer thuis zijn voelt het alsof we een week zijn weggeweest. Dat is wandelen!

*) Bomlozenput staat voor een wiel (kolk) die het gevolg is van een dijkdoorbraak. Een bodemloze put zeg maar.