Moresnet (B)

Op uitnodiging van Zoon, schoondochter en kleinkinderen brengen we het weekeinde door in een huisje op vakantiepark Hoog Vaals. De zondag krijgen we vrijaf en mogen we kijken of de wandelschoenen het nog doen, zó lang is het weer geleden dat we een goede tocht liepen.

Guusje, onze vandaag 1 jaar geworden ruwharige dwergteckel, kan inmiddels wat langer lopen maar om af en toe de korte beentjes wat rust te gunnen hebben we ook een hondenrugzak mee. Kunnen we mooi vast oefenen voor onze vakantie in Oostenrijk volgende week.

Het weer is vandaag uitzonderlijk mooi. Een strak blauwe lucht en 20 graden maken het prima wandelweer voor een tochtje van Vaals naar Moresnet en via een andere route weer terug.

De wandeling begint bij de Boudewijntoren maar alleen bij de Wilhelminatoren, een kleine kilometer verderop is er nog plaats om de auto te parkeren.

Het gebied waar we lopen was van 1816 tot 1918 een neutraal staatje “Neutraal Moresnet” omdat de Duitsers en Nederlanders het niet eens konden worden onder wiens bestuur de in die tijd strategische zinkmijn Vielle Montagne zou gaan vallen. De documentaire “Grenspalen van Neutraal Moresnet” brengt deze geschiedenis mooi in beeld. 

Op het hoogste punt van de wandeling zijn de uitzichten prachtig. Onze viervoeter trippelt aardig mee.

De natuur begint te ontluiken.

Onder het langste spoorweg viaduct van België door (1200m over het dal van de Geul en door de Duitsers in WOI gebouwd) naar Moresnet Plombières waar we een drie sterren lunch houden bij Le Auberge de Moresnet.

Met een straf klimmetje bereiken we Moreset-Chapelle met haar bedevaarts kapel.

Het gaat goed omhoog en omlaag langs de historische grens van Neutraal Moresnet en na 15 km zijn we weer bij de auto.

De rugzak is een groot succes en zal in Oostenrijk zeker weer gebruikt worden!

De wandeling van vandaag: (klik op de kaart voor download)

Louppy-sur-Loison (Fr)

Het september weer is met 28 graden nog steeds prachtig. Alle reden om er weer op uit te trekken. De 9 km lange rondwandeling van vandaag start in Louppy-sur-Loison, vooral bekend van zijn grote renaissance kasteel dat in 1620 in opdracht van Simon II de Pouilly, militair gouverneur van Stenay werd gebouwd (de Simon die mogelijk de eerste bewoner was van ons vakantiehuis was!).

Balade des Forgettes – Halle (Fr)

Misschien heeft u zich afgevraagd: “Waarom horen we niks meer van de Wandelpraatjes?”. Welnu, de Wandelpraatjes hebben een klein wandelblaffertje in huis gekregen en die kan met haar korte pootjes nog niet zo heel ver lopen. En om onze lezers een praatje voor te schotelen van het rondje om het huis…
Guusje is een chocoladekleur ruwharige dwergteckel, geboren op 7 april 2018 en sinds 9 juni bij de Wandelpraatjes in huis. Eenmaal volgroeid loopt een teckel met gemak 15 km, maar zo ver is het nog niet. Per maand mag ze 5 minuten langer lopen en dat is nu nog geen half uur. De meeste tijd brengt ze dus in de rugzak door maar dat vind ze niet erg.

Dit praatje schrijven we vanuit het Noord Franse plaatsje Stenay waar we voor 2 weken een oude villa uit 1617 huren. Het huis grenst aan het Europese Biermuseum en was onderdeel van de Citadelle van Stenay en huisvestte de Luitenant van de Koning. Stenay ligt net over de grens op het randje van de Franse Ardennen, een prachtig heuvelachtig gebied met veel kleine dorpjes. Heel anders dan de voorstelling die we van Noord Frankrijk hadden gekregen door de ritjes autosnelweg tussen Lille en Parijs.

Het is prachtige nazomer weer met 27 graden en een windje dus is het hoog tijd om de wandelschoenen te pakken en er op uit te trekken. Mijnheer Wandelpraat heeft Balade des Forgettes gevonden, een ronde van 12km die start in het gehuchtje Halles-sous-les-Côtes met 158 inwoners op 10min rijden vanaf Stenay. We lopen de ronde in de richting die ons na een ommetje door het pittoreske dorpje en langs de grotte de Notre-Dame de Montserrat meteen een klim van 125m voorschotelt. Hebben we dat vast gehad. Boven aangekomen verlopen we ons nog twee keer maar hebben dan het juiste bospad langs de voormalige ijzermijn. De eerste tekenen van de naderende herfst kondigen zich aan. De bomen beginnen hier en daar al wat te kleuren en we worden belaagd door vallende eikels (waaronder zelfs zwarte die we nooit eerder zagen).
Het pad buigt nu naar het noorden richting het stroompje L’Anelle wat we volgen tot voorbij Les Forgettes waar ooit een oude smederij was gevestigd en die prachtig gerestaureerd is. We kruisen nogmaals de L’Anelle en via het maisveld en een bospad komen we na 14,5 km weer terug in Halle. Een mooie gevarieerde wandeling die ook prachtig moet zijn in de herfstkleuren.

De track van vandaag. Klik voor download

Doorwerth en omstreken

Al eerder schreven we over het zwak dat Mevrouw Wandelpraat heeft voor de stoere landelijke stijl van woning inrichting. Mijnheer Wandelpraat knutselt graag met hout om de dromen van mevrouw te realiseren. De speurtocht naar inspiratie en materialen brengt ons vandaag bij Frank Pouwer in Doorwerth (het filmpje in de link is al een lust voor het oog!) met een ongeevenaarde hoeveelheid gebruikt hout.  Het is ook mooi wandelen rondom Doorwerth  dus vertrekken we op tijd en houden er rekening mee dat het niet de hele dag droog zal blijven.

We hebben al anderhalf uur nodig bij Frank Pouwer om al het moois te bekijken en de regenbui af te wachten. Straks gaan we thuis eens inventariseren wat we de volgende keer precies moeten kopen. Dan is het tijd voor een wandeling die start op het parkeerterrein van het verrassend mooie Kasteel Doorwerth.

Mont Royal Moezel

20 maart 2018

Voor de jaarlijkse midweek met de familie is dit jaar Landal Greenparks Mont Royal bij Kröv aan de Moezel gekozen. Een knus en net opgeleverd huisje is voor vijf dagen onze uitvalsbasis in een gebied waar je wandelend alle kanten op kunt.

LAW 11-10 Moeren – Meersel

De wandelbloggers op pad

Vandaag hebben we een bijzondere wandeling op het programma. Een waar we al een tijdje naar uitkijken. Maar het is niet de plaats die de wandeling bijzonder maakt, maar het gezelschap waarin we gaan verkeren. Vandaag wandelen de Wandelpraatjes de volgende etappe van het Grenslandpad in aangenaam gezelschap van Guido van Guidowkes wandelblog en Leen en Philippe van Backontheroad wandelblog. Het is verrassend om te ervaren dat je door het lezen van elkaars blogs het idee hebt elkaar al jaren te kennen.

Asperen – Langs de Linge

Mevrouw Wandelpraat heeft een zwak voor een stoere landelijke woning inrichting. En ze heeft zo haar adresjes. Een daarvan is Van Hees Design in Asperen. Haar oog was gevallen op een Azobe meerpaal die dienst moet doen als sokkel en vandaag gaan we de bestelling ophalen. In het zuiden is het nog druilerig als mijnheer Wandelpraat zijn oud papier ophaal ronde doet en we lijken de zon niet meer te gaan zien vandaag.

Abdij Tongerlo – Abdij Averbode GR5

Toen Guidowke de Wandelpraatjes bezocht op  5 september vorig jaar is de afspraak gemaakt om ook een wandeling in België te doen.
Vandaag is het zover. We hebben om 10:00 uur bij de Abdij van Averbode afgesproken, voor de Wandelpraatjes een uurtje rijden. Het weer is grijs en miezerig en weinig kans op verbetering, maar droog genoeg voor een mooie wandeling.

De Wandelpraatjes wensen u…

Het jaar 2017 zit er weer bijna op..

Het jaar waarin er niet zoveel gewandeld werd als we hadden gehoopt. Het jaar waarin Mevrouw Wandelpraat kwakkelde met haar gezondheid, de hardnekkige peesplaat blessure onder haar voet en slijmbeursontsteking in de heup maakte dat lange wandelafstanden niet gelopen konden worden. Het jaar waarin we twee mooie stedentrips maakten naar Praag en Porto..

Het jaar waar we met Guido aan tafel mochten zitten en we gezellig over onze gezamenlijke wandelhobby mochten kletsen. De afspraak staat dat we samen in het nieuwe jaar bij onze Zuiderburen gaan wandelen.

Nu op naar 2018, hopelijk brengt dit jaar ons weer meer wandelkilometers.

Toch hebben we al leuke vooruitzichten. In maart gaan we met Familie Wandelpraat een midweek naar Rheinland Pfalz en in april staat Valencia op de planning. Medio mei/juni hopen we uitbreiding te krijgen in de familie en gaat onze ruwharige teckelpup Guusje mee op onze volgende wandeltochten.

Als laatste willen we al onze volgers bedanken voor de leuke en gezellige comments en het volgen van Wandelpraat. Wij wensen jullie allen hele fijne feestdagen, en voor 2018 vele mooie kilometers toe.

 

Paul en Marina.

Porto

Maandag 23 oktober 2017

Zondagavond rijden we richting Mechelen, dit ook om de maandagmorgen file`s rondom Antwerpen en Brussel voor te zijn. We duiken op tijd het hotelbed in om de volgende ochtend fris op pad te gaan naar Brussel Airport

We vertrekken om 7.45 uit het hotel in Mechelen, rekening houdend met een uur reistijd. En die hebben we nodig ook. Zeker als je naar de Vilvoordenlaan in plaats van de Vilvoordselaan rijdt. Die is namelijk 10 km verderop. 20 minuten ochtendspits later staan we bij Flyparking Brussel voor een gesloten rol poort bij een intercom die een onverstaanbaar Franstalig bandje afspeelt. Mevrouw Wandelpraat raakt er van in de stress. Maar gelukkig komt er een busje van een samenwerkend parkeer bedrijf die ons redt en meldt dat de medewerker met het pasje onderweg is.
De vlucht gaat met enige vertraging verder voorspoedig. In Porto nemen we de taxi voor het 16 km ritje naar hotel Da Bolsa. Van de receptionist krijgen we goede tips voor de komende drie dagen en krijgen kamer 203 die prima in orde is.